Skjótt skipast veður í lofti

Ósköp er að heyra þegar fjölmiðlar og það meira að segja RUV ríkisfjölmiðillinn slær því upp sem hörmungarfrétt þegar tveir duglegir heimilisfeður fara til Noregs að vinna.

Það er eins og það hafi aldrei gerst áður að íslenskir iðnaðarmenn fari til nágrannalandanna í atvinnuleit þegar enga vinnu er tímabundið að hafa hér.

Muna menn ekki þegar Kochums í Svíþjóð réð heilu flugvélafarmana af iðnaðarmönnum sumarlangt 1969 .

Sumir urðu lengur og aðrir settust að í það minnsta tímabundið, ekki þótti það tiltökumál þá að konur urðu eftir heima með börn og bú enda þurfa togarasjómannskonur að lifa við þetta alla tíð og enginn vorkennir þeim.

Ég kann ekki við það þegar fjölmiðlar gera fólk að fórnarlömbum sem eru gerendur í sínu lífi og kunna að bjarga sér.

Ekki höfum við verið að vorkenna Pólverjunum sem þræluðu hérna sl 2 ár til að halda uppi hagvextinum í hinu skuldsetta góðæri okkar .

Heima hjá þeim biðu konur og börn sem áttu engra annara kosta völ.

Skjótt skipast nú veður í lofti.     

Athugasemdir

[Hildur Helga Sigurðardóttir, 10.2.2009 kl. 18:46]

Sammála því að úr þessu var gert svona heldur of mikið drama.   Að pabbi þurfi að bregða sér af bæ til að vinna annars staðar um stund er ekki það hræðilegasta sem yfir eina fjölskyldu getur dunið.

Nú þarf bara hver að bjarga sér sem bjargað getur og þarna er t.d. algjör óþarfi að setja blessuð börnin í fórnarlambshlutverk vegna þess að þau eiga foreldra með heilbrigða sjálfsbjargarviðleitni.

Þetta minnir mig á íslensku námsmeyjarnar, sem í DV voru sagðar vera að "berjast fyrir lífi sínu", v.þ.a. að þær þurftu að lifa á ristuðu brauði, hrísgrjónum og pasta.   (Svona hér um bil eins og blankir námsmenn í flestum löndum í gegn um tíðina.  So !)

Á -vissulega- erfiðum tímum þurfum við líka að sjá skóginn fyrir trjánum.